Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch– Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
Stemme: Ick heb het wercken ghestelt, etc.
'T Is wel te beklaghen,
Dat heden ten daghe,
Veel Iongh-mans vertraghen
In vriend'lijcke Min:
Daer wy hier sien sweven,
Soo aerdigh nae 't leven,
(Door Minne ghedreven)
Soo menich Goddin.
2 Men siet het niet missen:
Vee, Vogh'len, en Vissen:
Elck gaet hem verfrissen
Met 's Somers ghety;
Maer sommighe knapen,
| |
[pagina 22]
| |
Gaen droomen, en slapen:
Gheen vreucht sy en rapen,
In Minnery.
3 Fy u! koele Troevers,
Ghy Tierebus Schroevers,
O, onlust proevers
Waer is u Natuer?
Dees gheestighe Sufjes,
Verwachten u kusjes,
Met snackende lusjes:
Dus beydt niet een uyr.
4 Ick ben nu ghebonden:
En mach 't gheenen stonden,
(Van weghen de Sonden)
Hanteeren dit Spel;
Maer mocht ick het waghen,
Het sou my behaghen,
Iaer, maenden, en daghen
Deed' ick het noch wel.
5 Maer wilt ghy dus blyven,
Gheen Maeghden gheryven,
Noch vreughden bedryven:
Soo moeten wy Mans,
Tot uwer schandalen,
Ons tijden verhalen:
De Maeghden bestralen
Met onsen glans.
6 Sy sullen 't ghedooghen,
Al waert voor u ooghen,
Tot spijt van u drooghe
Ghesellen, dus koel.
My wondert u wesen
Dus eensaem in desen
Of gaet ghy u vreesen
Voor 't vriend'lijck ghewoel.
7 Ghy loopt met u Iapen,
Steedts gieten, en gapen,
O drollighe Apen,
Ghedraeyt van een Hout;
Verlaet uws ghelijcken:
| |
[pagina 23]
| |
Nae Meysjes wilt kijcken
Die voor u gaen strijcken,
En blincken als Gout.
8 Hierom jongh' Ghesellen,
V wacker wilt stellen:
Bestormt Venus Hellen,
En schrickt niet het vyer:
Laet u dus niet schelden:
Begheeft u te velden,
Als wackere Helden,
Met menigh soet Dier.
|
|