Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Klaegh-liedeken.

Stemme: Hoe legh ick hier in dees ellende.

EY siet! d'een Ziel de aer gheleyden
Ghewilligh uyt dit droevigh Rijck.
Wat Gode voegt kan d'mensch niet scheyden
Schoon hy't belet, in tijdelijck,
Het tijdelijck is voor de menschen:
Het eeuwigh is het hooghste wenschen.

2 Sy die voor God so vriend'lijck trouden,
Niet geyl, niet vals; maer ware trou:
Of haer een mensch van een ginck houden:
Sy sijn al Een in't hoogh ghebouw.
Haer sieltjes sijn uyt 't aerdtsche lyden
Ghetoghen in't eeuwigh verblyden.

3 Maer wee den genen die haer scheydet,

[p. 21]

 

En d'oorsaeck van sulck sterven is:

 

Proserpina sijn ziel gheleydet

 

In Plutoos naer duysternis,

 

Daer hy wel deerlijck sal beklaghen,

 

Dat hy twee Liefjes soo ginck plaghen.

 

 

 

4 Hier aen gedenckt, ghy straffe Ouders

 

Die Kinders hebt in u bedwangh;

 

Weest niet de ware Min onthouders,

 

Maer gheeft de deucht een vrye gangh;

 

V sin kan haer gheen vrede bouwen,

 

Haer sin moet haer ter eeren houwen.

 

 

 

5 Maer valt u sin tot haer vergaren,

 

Dat is een heerelijcke saeck:

 

DenHemel lacht in sulck een paren,

 

En 't is een aller menschen Baeck,

 

Hetsticht een Christelijcken Vrede,

 

Alhier, en oock hier naemaels mede.

FINIS.