Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 14]

Heemsteesche vryagie.

naer de Stemme: Ick sey goeden avondt Melis, etc.

MYn over Bestevaertjen
Was lydigh Amoureus,
Daer van heb ick ien Aertjen,
Dat lijckt wel aen mijn Neus;
Die soo, die soo
E ghevelt en in schoen// is:
Ie meuchtet looven of je wilt
Dat dat oock gien Cappoen// is.

2 Of hebje d'aert van Toomis,
Die niet ghelooven wou,
Die licht jou Ouwe-Oom// is
Soo ick wel looven sou;
Soo komt, soo komt
Ick selt jou laten kijcken;
En is jou dat noch niet e noegh:
'k Sel aen 't ghevoel doen blijcken.

3 Of vrees je veur de Nicker
Die in der nacht regeert,
Dat loose Heyntje-Picker
Dat meenigh Mensch verveert,
Soo fel, soo fel
Ick jou ien Keers ontsteecken,
Op datje siet wat jou ghebeurt;
En 't Potjen niet laet breecken.

4 Hoe sinje nou van sinnen?
Seljet met mijn bestaen,
Soo laten wy beginnen,
En oock soo daed'lijck gaen,
Op dat, op dat
Ic seeckerlijck meucht weten,

[p. 15]

 

Of mijn vijf vurndeel veur ien el

 

Niet ruym is toe e meten.

 

 

 

5 Wat soo! neemt gien beraden;

 

Ie findt ien Duytse Meyt,

 

Besoecken ken niet schaden,

 

Dan hebje seeckerheyt;

 

Hier mee, hier mee

 

Sel Lubbert Kurmus houwen;

 

En Lijfje krijght de Vliegher an

 

In stee van smalle Bouwen