Afflictie, een benauminge oft pijne. |
Afflicteren, as, frequent. stooten, slain, seer bedroeuen, oft veel. |
Afflictatie, een groote becommernisse met pijne. |
Afficieren, beweghen yewerts toe, oft aendoen. |
Affectie, een aendoeninge oft een haeste beweginge des herten gelijck vruecht oft droefheyt, ghenegentheyt oft begheerte. |
Affiniteyt, swagerschan, oft maeschap. |
Affirmeren, bevestighen, betuygen oft versekeren. |
Affirmatie, een gestadige getuyginge oft versekeringe |
Affirmatijf, datmen versekert |
Affunderen, toeghieten. |
Affable, goederhande oft die ghespreecsaem is. |
Affabiliteyt, vriendelichz oft ghespreecksaemheyt. |
|
|