[A]
A B.
ABderen, Absconderen, verberghen. |
Abstergeren, afwissen oft wech doen. |
Abstertie, een afwissinge. |
Abunderen, ouervloyen. oft grooten rijckdom hebben. |
Abundantie, ouervloedicheyt, oft grooten rijckdom. |
Ablueren, afwasschen, oft reynighen. |
Ablutie, een afwassinge, oft reyninghe. |
Absenteren, wt die wege houden |
Absentatie & Absentie, een afwesinghe. |
Aboleren, commen wt die ghewoente, oft wt, ende te niete doen. |
Abolitie, een afbrekinge der ghewoenten. |
Abomineren, afsien, grouwelen, oft veruloecken. |
Abominable, grouwelijc oft verschrickelijck. |
Abrogeren, wech doen, maken oft doen te niete. |
Abrogatie, een wechneminghe, oft te niete doeninghe. |
Abstineren, afhouden, oft afbreken. |
Abstinentie, onthoudinghe, oft afbrekinghe. |
Abiungeren, scheyden, oft deylen vanden anderen. |
Abiunctie, een scheydinghe, oft deylinghe vanden anderen. |
Absorberen, opsuypen. |
Absorbitie, een opsuypinghe. |
Abijceren, wechworpen, oft verachten. |
Abiectie, een verworpinghe oft verachtinghe. |
Abduceren, wechleyden. |
Abijs, een groote diepte des waters oft eenen afgrondt. |
Abigeren, wechdriuen. |
Abdiceren, as, aui, stooten wt, verworpen, beroouen, oft ouer gheuen. |
Abdicatie, een ontderuinghe, oft ontstotinghe. |
Abarceren, driuen wech. |
| |
Abbreuieren, afcorten oft corter maken. |
Abbreuiatie, een afcortinghe. |
Abbreuiateur, een vercortere oft die een dinck cort. |
Abscederen, yewerts afwijcken. |
Abscessie, een afwijckinge. |
Aberreren, afwijcken oft zeer dolen. |
Abhorreren, verschricken oft grouwelen, Metaph. ontsien oft vreesen. |
Abiudiceren, wijsen af met rechte. |
Abiureren, loochenen met sweeren. |
Ablacteren, vande melck ontwennen oft speenen. |
Abloceren, verhueren om gelt |
Ablocatie, een verhueringhe om ghelt. |
Ablegeren, as, schicken wech. |
Abnegeren, verleuchenen. |
Abnuncieren, vereundigen. |
Abortijs, a , u, dat een misdracht, oft misbaringhe maect. |
Abruderen, crabben, oft schrabben af. |
Abrumperen, breken af. |
Abripieren, trecken wech oft nemen af. Hem grijpen oft nemen na hem, Meta, schelden oft straffen. |
Absolueren, ontslaen, vol eynden oft volbrenghen. |
Absoluyt, voleynt, volmaect, verlost, oft ontslagen. |
Absolutie, een ontslaninghe oft volbrenghinghe. |
Abscinderen, afsnijden oft afhouden. |
Abscissie, een afsnijdinghe |
Abstraheren, trecken af oft wech. |
Abstractie, een af oft wech treckinghe. |
Abstergeren, wisschen af, Metaph. doen wech. |
Abstertie, een afwissinge. |
Abuteren, misbruycken. |
Abuys, een misbruyck. |
Abuysie, een misbruckinghe. |
|
|