|
| |
| |
| |
§. VI.
Ende als de Lelien die aen den loop des Waters zyn.
Eccles. 50. c. v. 8.
DOor dese woorden wordt Simon ghepresen, als herstelder der Kercken, syn eenighe hope stellende in synen Heer synen Godt: eene Lelie, want door dese Bloeme, wirdt by de Romeynen altydt beteeckent de hope, als Pierius l. 55. Hieroglyph: waer van dat-men oock noch oude Penninghen vint, alwaer is sittende eene Goddinne, voerende in hare handt eene Lelie, met dit onder-schrift, Spes pullica: de ghemeyne hope: hier op heeft gade gheslagen den Hertogh van Borbon, met name Ludovicus II. weder-keerende uyt Afriecken, alwaer hy als eenen kloecken Velt-
| |
[pagina t.o. 66]
[p. t.o. 66] | |
Als de Lelien ontrent den loop des waters.
Eccles. c. 50. v. 8.
JFL. f.
| |
| |
oversten het Legher gheregeert heeft teghen de Barbaren, in-stellende eene vergaderinghe, de welcke droeghen een Gouden Lint gheborduert met Lelien, onder hanghende een Kruys, met dit devies, Spes, de hope, &c. Soo eene Lelie is gheweest den H. Liborius Godts Vrindt uyt-verkoren, alle syn hope stellende op Godt wiëns leven, als ick lese, wiëns hope ende betrouwe, als ick aen-mercke, dan magh ick hem toe-eyghenen het ghene staet 4. Esdre. 5. 24. Den Almachtighen heeft uyt alle de Bloemen eene Lelie voor hem verkoren. Siet dese suyvere witte Lelie, diep geplant ende ghewortelt in de Devotie tot den Alder-hooghste, door syn suyver coleur verquickende het Volck van Vranckryck, siet dese Lelie groeyen in 't midden der Doornen: hoort wat Bollandus verhaelt c. 4. fol. 75. segghende: Desen H. Man, te weten onsen H. Liborius, heeft dit besonder gehadt onder de andere Bisschopppen; | |
| |
dat hy altydt devotigh ende iverigh is gheweest tot de Tempels Godts, hier toe syn Goedt ende Middelen particulier bestedende, als wy gheseydt hebben: voor-waer synen iever was soo groot in dit stuck, ende soo wonderlyck, dat hy door syne middelen op verscheyde Quartieren op-ghebouwt heeft, niet een oft twee, ofte dry, maer seventhien schoone Kercken, ende die voor-sien van Ornamenten, van Priesters, Diakens, Subdiakens, ende andere Dienaers, de welcke aldaer den Goddelycken Dienst souden oeffenen, Misse doen, ende het Woordt Godts verkondighen, Cathechiseren, ende uyt-reycken de HH. Sacramenten, soo dat ick hier niet alleen en magh toe-eyghenen aen Liborio, het ghene Godt den H. Gheest aen den oppersten Priester Simon Eccles. c. 50. v. 8. dat hy is als de Lelien die aen den loop des waters zyn, maer oock het ghene staet in 't selve Capittel v. I. dat hy is: | |
| |
Die in syn leven dat Huys gevestigt heeft, ende in syne daghen heeft hy den Tempel versterckt: want Liborius heeft het Huys Godts ghevestight, ende niet alleen eenen Tempel versterckt, maer oock het ghene datter volgt in 't selfste Capittel van Simon te-boven ghegaen: v. 2. waer staet: oock soo is de hoogheydt des Tempels van hem ghesondeert, een dobbel timmeragie, ende de wanden van den Tempel, door welck Simon grooten lof heeft bekomen, hy heeft hem te-boven gegaen, want heeft ghesondert, ghetimmert, &c. 17. Kercken, waer toe hy voeghden niet alleen syn eyghen in-komste, Renten, Chynsen, maer oock alle de Donatien, Giften, Offerhanden, de welcke hem de Godtvruchtige Menschen nu ende dan aen-broghten: Och! wat eenen luyster was dit voor Godt Almachtigh? wiëns oneyndelycke Majesteyt hier door rondts-om en by daghen en by nachten soo seer ghe-eert, gheloôft, ghedanckt wirde, | |
| |
wat iever van Liborius? Och wat een ghemack voor alle het volck! het welcke de Kercken soo menigvuldig by-een hebbende, ende soo seer naer-ghelegen, nu niet meer soo lichtelyck den Goddelycken Dienst konden versuymen, ende dit was het principaelste voor-nemen, syne besondere intentie, te weten: dat de Gemeynte sich souden gewent maken met hare Priesters 't samen te gaen naer de Kercke, en niemant en soude gevonden worden, die op desen titel, van dat de Kercke soo verre, ofte de diensten te luttel zyn, voorts meer moghte af blyven.
Ick aenschouwe desen onsen H. Liborium als eenen tweeden Abraham, als waer van dat ick vinde Genes. 12. c. v. 7. Dat hy geroepen van Godt uyt syn Vader-landt ghekomen is in het Landt Chanaâm, by de plaetse van Sichem, ende hy heeft daer ghemaeckt eene Autaer voor den Heere, ende van daer voorts-gaende op den Bergh tusschen Bethel ende Hay, heeft het selfste | |
| |
ghedaen, alsser staet v. 8. Hy heeft (seydt de Schrifture) daer oock ghemaeckt eenen Autaer voor den Heere, ende heeft synen Naem aen-gheroepen, daer naer door den grooten hongher den welcken daer op-ghestaen is in dat Landt, is hy genoodtsaeckt geweest te gaen in Egypten, om aldaer te konnen leven, maer soo haest het mogelyck was, is weder-gekeert tot dese plaetse, ende daer ghekomen zynde, is terstondt ende voor eerst gaen sien naer den Autaer door hem van te-voren gemaeckt, hoe dat hy nu gestelt was, ende hem heeft vermaeckt, ende aen Godt Sacrificie op-ge-offert, ende gegeven die eere die Godt alleen toe-komt, alsser staet Genes. 13. v. 4. Hoort de woorden: Ende heeft daer aen-gheroepen den Naem des Heere. Daer-heeft hy syn tente wederom vervoert, ende is ghekomen, ende heeft ghewoont by de Valleye van Mambre, ende daer is hy oock al-even-eens voor al besorght gheweest | |
| |
voor de Glorie Godts, ende heeft daer oock ghemaeckt eenen Autaer voor den Heere: Den H. Vader Ioannes Chrysostomus op dese Schrifture schryvende, en kan syn-selven niet ghenoech bedwinghen, maer wordt ghenoodtsaeckt tot lof van Abraham uyt-te-roepen, segghende: Ach, aen-siet eens dit Godtvruchtigh ghemoedt van desen grooten Patriarch…. op alle plaetsen Autaren stichtende! het selve segghe ick van onsen, ende aen onsen H. Liborius, den welcken gheen vier Autaren alleen, als Abraham, met eenen ofte twee Tempels als Simon, maer 17. Kercken heeft ghesticht.
Catholycken Leser, waer toe, ende waerom meynde dat Liborius soo syn goedt verlaet, ende het selfste besteet tot het bouwen van de Tempels Godts? 't is tot Godts eere ende glorie, den waerom, is de Hope, de welcke hy heeft op Godts goedertierentheydt ende belofte, want in den Heere is alleen syn betrouwen, | |
| |
aen hem is hy ghehecht, wat hy besit is voor Christo: siet hier een exempel, ende tracht dit naer-te-volghen naer u kranck vermoghen, is 't niet om Kercken te stichten, helpt de selfste cieren ende onder-houden: principalyck in de welcke rusten de waerachtighe Reliquien van desen grooten Heylighen, als hier in Brabant tot Brussel in de Kercke van den H. Laurentius in 't Waermoes-broeck. Tot Antwerpen de Capelle van Onse Lieve-Vrouwe in de Keyser-straet, &c. Seyndt een Almoesse, maeckt een Godtvruchtigh Legaet, besorght het Wasch om te branden, beneerstigt het Musieck voor het Lof ende H. Sacrificie der Misse tot Godts eere, ende lof van den Heylighen, stellende alle uwe hope op diën, om den welcken dat ghy den Heylighen eert, ende samen verwachtende van hem door de voor-sprake van den Heylighen het ghene ghy versoeckt.
Noteert nu voorts, hoe dat eertyts | |
| |
in 't Oude Testament twee Tempels geweest hebben, ende twee besorgers van de selve, ende hoe dat sy alle-beyde voor hunnen loon van Godt selfs gelofte verkregen hebben, dat Christus den Meβias uyt hun-lieden soude gheboren worden, den eenen is geweest den Koninck David, Paralip. 22.v.20. Den anderen Zorobabel Sone van Salathiel, Aggei 2. c.v.22. waer op Cornelius à Lapide is seggende: Waer uyt wy leeren hoe mildt dat Godt is, den welcken voor eene kleyne sake ende ghehoorsaemheydt soo grooten loon is ghevende, als Christus selver is. Waer uyt wy bemercken, hoe dat Godt acht die, de welcke de Tempels stichten ende besorghen: Ende vervolghens overpeysen in wat groot-achtinghe dat Liborius by den Heere altydt gheweest is, ende noch is, als dat aen hem oock toe-komt het naer-volgende, vvant hy heeft den Heere gedient, ende de Kercke onder-steunt, 49. Jaren langh oeffenende het vveer- | |
| |
digh Ampt van den Bisschopelyckenstaet, wanneer hy onder andere Diensten, ghedaen heeft 96. Ordinationes, ofte gewydt twee hondert en 17. Priesters, hondert en seventigh Diakens, dry-en-negentigh Sub-diakens, van d'andere Dienaers voor de Kercke soo veel als hem dochte te betamen ende van-noode te zyn, om het Goddelyck Officie wel te bedienen. Dit is dan de Lelie, de welcke den Almachtighen uyt alle Bloemen voor hem heeft verkoren: Liborium eenen ghetrouwen Dienaer, den welcken soo onder-hiel den stant van Religie voor Godt, dat hy nochtans de oogen van synen Even-naesten noyt en verbolghde, ende van den anderen kant, soo behaeghden hy aen 't oordeel der menschen in 't openbaer, dat hy aen 't Goddelyck Aensicht gheensints en mishaeghden in 't verborghen: want dit was alleen syn wit naer het welcke hy was schietende alle syne wercken: | |
| |
waer henen dat waren dryvende alle syn ghedachten, het wel-behaghen Godts.
|
|
Auteursrechtvrij