Verzamelde gedichten

[p. 379]

Ballade van den haat of Ballade van de parapluwen

...O, tristesse des Parapluies Bourgeois repus et satisfaits...

Vervloekte beesten zonder oren,
Vervloekte mensen zonder hart,
Vervloekte burgers, die niet horen
Al zingt een engel aan uw oren
Al zingt een dichter voor uw hart;
Gij, schimmen, onder parapluwen
Als met een zwart dak toegedekt,
Waar van Gods stralen regen lekt,
Tienmaal te goed voor u en de uwen,

Tevredenen, gij ambtenaren
Van 't natgeregende geluk,
Moogt gij uw vrouw zien zitten staren
En sterven van haar ongeluk
En huilen om niet te bedaren,
Terwijl gíj niet weet wat is stuk,
Moogt gij vanavond eenzaam eten
Alleen, in 't leeg café gezeten
Doodsangstig met uw ongeluk.

Ja, zelfs uw parapluw vergeten
Zo in de war, van God vergeten.
O, hoe haat ik uw parapluwen
En haat ik u en uw gezicht
Dom en tevreden, volgevreten
Of uw vrouw thuis te huilen ligt,
Uw ogen, waar geen glans in ligt
Wát er geschiedt met u en de uwen

[p. 380]

 

Onder het dak der parapluwen,

 

 

 

Vervloekt begrafenisgezicht;

 

Ik bid God om nog harder regen

 

Dan ge óóit hebt op uw dak gekregen

 

Ik bid God om het bliksemlicht

 

Dat dwars slaat door uw parapluwen,

 

Een regen die niet meer zal luwen

 

Eer de aarde naakt en glanzend ligt

 

Zoals u nooit, u en de uwen,

 

Een vrouw of kind in de armen ligt.

 

Prince:

 

Prince, ja spoel toch met Gods zegen

 

De aarde schoon van dit geslacht

 

Open de sluizen van den regen

 

En stort het duister van den nacht

 

Op dezen en hun parapluwen,

 

En geef de aarde u en de uwen

 

Terug, de dichters en de dwazen

 

De vogels, en de witte hazen,

 

En Noach, en een nieuw geslacht!...