Verzamelde gedichten

(1970)–J.W.F. Werumeus Buning– rechtenstatus



[pagina 340]
Valk over Bethlehem Vrede had ik. - Ik ben uit bed gesmeten, Wind en koud water heeft mij nagezeten, Waartoe dit dient heb ik eerst niet geweten. Zo kan des nachts een moeder op gaan staan Wetende dat haar kind zal schreien gaan Aleer zij 't eerste snikje heeft verstaan. Zo staat de leeuw soms op in de woestijn Vermoedend waar de karavaan zal zijn. Zo, lang voorheen, hoort eens een valk een stem, Stuift van het nest en vliegt naar Bethlehem. En ziet daar met barnstenen ogen aan: Rijk volk op straat, een staldeur open staan, Allerhand zaak, voor hem van geen gewicht, En glanzend stro waar een klein kind in ligt.