Verzamelde gedichten

[p. 41]

[Droefenis is gegaan en 't hart zal niet meer vragen]

Droefenis is gegaan en 't hart zal niet meer vragen;
Alle herinnering gaat stilaan henen;
Al wat het leven gaf is weer verdwenen
En alle kracht gaat henen met de dagen.

En die veel klaagde heeft verleerd te klagen
En die veel weende heeft verleerd te wenen
En van verlangens bleef alleen dit ene
Dat ieder weet die veel aan leed moest dragen.

Er is een vreemd geheim na diep verdriet;
Er is een vlam geboren in het hart
Die woekerend verteert en telt ons niet.

En in de kracht van dezen vagen glans
Openen zich verloren schemeringen,
Het landschap van de ziel in trans na trans.