t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
Auteursrechtvrij
[pagina 113]
| |
Op de voys: Galiarde Vlaender-lant, of, Een is alleen// mijn reen, ect.
Iongh-man.
HEel onghesondet// door-wondt
Is t’herte mijn.
Met droeven mondt// vercondt
Ick dese pijn.
Mijn vreugts verdwijn// ick nu betreur:
Het soet fenijn// wordt nu heel seur,
Dies coom ick veur// u deur,
Eerweerde vrouw
Claegh uyt benouw// mijn rouw:
Dus weest niet steur// faweur
Thoont u knecht trouw.
Dochter.
Wie hoor ick daer// soo swaer
Suchten bedroeft?
t’Schijnt een minnaer// voorwaer
Die troost behoeft:
t’Dient niet vertoeft// hem t’trosten: want
Zijn herte proeft// der minnen brant,
Soo ick bevant// wel ant
Claghen seer groot,
t’Is meer als noot// dat boot
Tot hulp ymant// hem d’hant,
Eer hy blieft doort.
Iongh-man.
Eerweerde bruyt// reyn spruyt,
Die ick bemin,
V deur ontsluyt// comt uyt
Weerde vriendin,
Siet hoe ick bin// met druck belaen,
t’Hert moet hem in// mijn tranen baen,
Och! wilt my saen// ontslaen
Van dit verdriet:
Of het gheschiet// noch siet
Dat ick sal plaen// vergaen
Gheheel te niet.
| |
[pagina 114]
| |
Dochter.
V droeve clacht// versacht
Mijn herte eel.
Ick ben bedacht// naer macht
V t’helpen veel,
En t’vierich zeel// dat u seer lanck
Heeft g’houden heel// in swaren dwanck
Te breken stranck// door dranck
Der liefden schoon.
Maer zoud’ ick hoon// te loon
Crijghen, voor danck// t’waer cranck
Voor mijn persoon.
Iongh-man.
Princesse vroet// seer goet
Maeghdelijck greyn,
Mijn heete gloet// versoet.
Ick sal certeyn,
Uyt liefde reyn// die niet vercout,
Met dienst niet cleyn// u menichvout
Dienen, dus bout// vertrout
Op my ghereed,
Wie eenich leed// u deed,
Quelt, oft benout// seer stout
Op’t hert my treed.
Dochter.
Pincelijck helt// nu stelt
V vry gherust.
Niet meer u quelt// verselt
Met my, uyt lust.
V gloet gheblust// neemt nu een ent,
Waer door ghesust// wort u torment.
Comt my ontrent// en went
V vry tot my.
Weest vreuchdich bly// invy
Blieft nu gheschent// ick kent:
Twee een zijn wy.
Verkiest het Beste. |
|