t'Vermaeck der jeught(1612)–Boudewijn Jansen Wellens– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Liedt. Voys: Eradi Majo. BEdruckt van herten. Schoon-lief val ick u clachtich, Ick lijdd’ veel smerten, En moet sterven versmachtich: Noyt grooter verdriet// in liefd’ men siet, Dan liefde derven: Want vreugt wech vliet// alsmen can niet Zijn lief be-erven. Eylaes! mijn leven Is niet dan eewich sterven. Vreught werdt verdreven: Droefheyt gaet my door-kerven. Mijn lief excellent// is my ontwent, Noyt meerder lyden. Venus, ghy kent// mijn swaer torment Wilt ghy, doen glyden. Ick doet haer weten, Dat mijn hert lijt besloten Druck onghemeten, Om dat ick ben verstoten Van haer soet aenschijn, dat my dunct t’ zijn Weerdich ghepresen: Dus lijdt t’hert pijn// en ick verdwijn, Om haer afwesen. Qua nijders tonghen, O! ghy adders gheslachten, Ghy hebt bedwonghen Mijn lief, dats’ haer moet wachten: Maer ick sal certeyn// O! wreet vileyn, V niet meer achten. Mijn liefd’ is reyn// dies moet ghy pleyn Door nijdt versmachten. Comt nu Princesse, Verkeert mijn pijn in vreughden. Neemt als voochdesse Aen, u dienaer vol deughden, Wiens leven dat staet// seer disperaet: Dus wilt my helpen. V bly ghelaet// can metter daet Mijn lyden stelpen. Vorige Volgende