t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Spangio-lette reforme.EEr Cupido met zijn banden,
My knopt aen de Min:
Eer Cupido met zijn branden,
Quelde mijnen sin:
Soo was ick in vreuchden,
Al dinck my verheuchden,
Ick dacht om gheen claghen
Noch om gheen ongheval,
Ick wist van gheen lijden:
Om ghequel te mijden,
Reed ick wt jaghen
In Bosch, in Berch, en Dal.
Want ick had alleen te sorghen,
Hoe ick van mijn hals
Soude keeren, nu of morghen,
De vierich Liefde vals:
Want wy jonghe ghesellen
Souden sonder quellen,
So wy niet en Minden,
Verslijten al ons tijdt.
Maer de Liefd Moordadich,
| |
[pagina 38]
| |
Soeckt noch even schadich,
Hoe hy sal verslinden,
Die van Liefde zijn bevrijdt.
Maer ick sie dat niet ghedeurich
Hier op aerden is,
k’Was eerst bly, nu ben ick treurich,
Niet is hier ghewis:
Want mijn blyde sinnen
Waren vry van minnen:
Nu is heel vol branden
Mijn binnenst Inghewant.
k’Was te vooren lustich,
Nu ben ick onrustich,
Door de stercke banden
Des Liefds die my vermant.
Ghelijckt t’Friesen gaet castijden,
t’Riedt, dat wast te licht:
Alsoo brenght ons oock in lijden
d’Liefde met zijn schicht.
En ghelijck d’Oude menschen
Teghen d’jonghers wenschen,
Meest al zijn int herte
Met giericheyt bevaen:
Soo de jonghe ghesellen
Comt de Liefde quellen,
En doet door zijn smerte
Haer heel te niete gaen.
Prince.
Ick bidt u Princes vriendinne
Slaet mijn reden acht,
Want door een vierighe minne
Wordt mijn hert vercracht:
Want mijn treurich claghen
Spruyt wt mishaghen:
Mijn Pijn wt begeeren,
t’Begeeren wt de min,
En de min comt spruyten
Wt alle de Conduyten,
Van u deught en eere,
En van u reynen sin.
Lank-moedich in als |
|