t'Vermaeck der jeught

Nieu Liedt.

Op de wyse: Fluchtighe Nimphe, waer heen so snel,

EEr ick ghevoelde Venus cracht,
Eer ick ghevoelde Venus cracht,
En Cupid’nis pijl onsacht,
S’minnaers perten,
En haer smerten
Sach ickt aen met herten bly,
Spottende met haer sotterny.

Maer dese blyscap is te mael

Door Cupid’nis heete strael,
Nu verdweenen;
Want den ghenen,
Dien ick cleyn te achten placht,
Heeft my in zijn ghewelt ghebracht.

Tonende my voor d’ooghen claer,

[p. 35]

 

Een Goddin, Goddin voorwaer

 

Ickse noeme

 

Sonder roeme:

 

Want s’is door haer schoonheyts weerdt

 

Datse werdt, als Goddin ghe-eerdt.

 

Dese door hare schoonheyt cracht

 

Heeft mijn vryheyt overmacht,

 

En mijn sinnen

 

Heel doen minnen:

 

Dese my te doen verweckt,

 

t’Gheen ick wel eertijts heb begeckt.

 

Somwylen doort ghesicht van haer

 

Meyn ick dat mijn lyden swaer

 

Werdt vermindert:

 

Maer het hindert

 

My, en meerdert mijn verdriet,

 

Nochtans can ick het laten niet.

 

Somwylen meyn ick desen brandt

 

Ghestoockt door Cupid’nis handt

 

Door eens cussen

 

Wt te blussen:

 

Maer ghelijck een vier gheboedt,

 

Werdtse te meer in my ghevoedt.

 

Brandende dus in Liefde reyn,

 

Ick op d’ydel hoop alleyn

 

My verblyde:

 

Want mijn lijden

 

Is haer niet bekent, hier deur

 

Can ick ghenieten gheen faweur.