t'Vermaeck der jeught

[p. 30]

Een Nieu Amoreus Liedeken.

MInsaem beeldeken Amoreus,
Die t’heyrcracht overwint:
Troostbaer herteken gratieus
Ghy zijt een seed-baer kindt,
Ghemindt// en wtghelesen,
Int wesen// gheen als ghy:
Daer-omme// reyn blomme,
Ick comme// tot dy,
Mijn claghen// en plaghen,
Helpt draghen// met my.

Aerdich Eedel besneeden// rijs,

Ghesprooten Magnifijck.
Hester zydy in zeeden// wijs:
Waer is doch uws ghelijck?
t’Aertrijck// vervult dijn Fame,
Eersame// Maghet smal.
O puyre// figuyre,
De fleure// van al,
V schoone// persoone,
De Croone// zijn sal.

Reyckt my heden dijn witte// hant:

Niet langher en vertoeft,
Mijn teer herte door hitte// brant,
t’Welck meer dan troost behoeft!
Bedroeft// ligh ick ter neder:
Keerdt weder// soet aenschijn.
Oorsaecke// dijn spraecke,
Gheeft smaecke// soo fijn,
Dat heden// dijn reden,
Ghebeden// moet zijn.

Is gewesen, sulck vrouwen// recht,

Aen my met voller macht,
Dat ick, uwen ghetrouwen// knecht
Ben aenghenaem gheacht.
Den nacht// is dan verdweenen,
Vaert henen// valsch crackeel,
Gheen perten// en smerten,
Twee herten// gheheel:
Wiens sinnen// hier winnen,
Der minnen// Casteel.

Adieu minnelick Cordiael,

Ionck herte heusch en vry:
Die Godinnelick t’eenemael,
Mijn vreucht, zijt van of by,
Soo bly// als wy nu scheyden
Verblyden// wilt my saen:
t’Onvroede// int goede,
Ten bloede// neemt aen.
Houdt steede// in vreede:
Hier mede// wy gaen.