t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
Auteursrechtvrij
[pagina 28]
| |
Op de voys: Wt Vincken gaen. of, S’Morschens voor daeg, ect.
OM mijn playsier
Ginck ick int velt spanseeren,
Vry van dangier
Maer tginck seer haest verkeeren:
My moeten daer,
Een Maeght eerbaer,
Door wiens ghesicht en ooghen clear,
Mijn Herte wert ontrust.
Seer vraey van ganck
Was sy en wesen stadich.
Haer Aenschijn blanck,
Wees wt haer deucht wel-dadich:
Dies ick in noot,
Ben tot den doot,
Want ick niet derf ontdecken bloot,
Mijn Liefde die ick draegh.
Liefde raedt my
Mijn noot haer t’openbaren,
Sorgh als party
Belet my sulck verclaren,
En spreeckt seer vroet,
Siet wat ghy doet,
Want sy is schoon, en groot van goet,
En ghy een slecht minnaer.
Hoope seer cranck
Zijnde door Sorghe schadich,
Neemt oock haer ganck
Tot my, en spreeckt beradich,
Waert dat sy wist,
Vry onghemist,
V liefde daer sy niet op gist,
Ghy sout noch Troost ontfaen.
Als ick dan wil
Den raedt van Hoope volgen,
Soo is niet stil
Sorghe maer soms verbolghen,
En maeckt seer stout,
| |
[pagina 29]
| |
Mijn moet verflout,
Dies mijn hert blijest vol druck benout,
En weet niet wat bestaen.
Cupido Godt
Tot u neem ick mijn vluchten:
Hout niet voor spoodt
Mijn droef en treurich suchten:
Maer wilt suptijl,
Toch metter ijl,
Mijn lief door-schieten met u pijl,
Op dat sy my oock mint.
En als u Boudt
In haer herte sal steeken:
Och! oft ghy wout
My dan gheven een teeken!
Waer door ick saen,
Mochte verstaen,
Dat ghy mijn beede hadt voldaen,
Soo was mijn hert verlicht.
Dan sal ick cloeck
Tot dese Maghet treden,
Doen mijn versoeck
Met begeerten en beden.
En als sy dan,
Mijn Trou neemt an,
Soo sal icker niet scheyden van,
Maer vast blyven Constant.
Dan sal gheen rou
Mijn Herte meer doen vresen:
Sy sal mijn Vrou
En ick haer Dienaer wesen,
En sullen voort,
Met goedt accoort,
In vreden leven onghestoort,
Tot dat ons scheydt de Doot.
Verkiest het Beste. |
|