t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
Auteursrechtvrij
[pagina 27]
| |
Op de wijse: Wy twee zijn hier alleyn.
Iong-man.
O! Liefde ghy my queldt,
Door een die daer ontstelt
Soo meenighe reys
Al mijne ghepeys,
Mijn bloedt ende Vleys
Verteert, verteert, verteert:
Nochtans wert sy alleen van my begeert.
Iong-vrou.
V Tongh Liefde verhaelt,
Maer t’Hert, dat daer in faelt,
Is sonder bescheydt,
Vol van dobbelheyt,
En ontrouwicheydt
Tot my, tot my, tot my:
Dies treck ick Lief, mijn liefd oock heel van dy.
Iong-man.
Dat weet de Heer aleyn,
Die kent het herte reyn,
Dat gheen Vrou-persoon,
Hoe rijck of hoe schoon
Sal spannen de Croon
Int hert, int hert, int hert,
Dan ghy, die alleen van my wert begeert.
Iong-vrou.
Voor-waer de ontrou snoodt
Der Iong-mans, is soo groodt,
Dat aen elcken oordt,
Daer van werdt ghehoordt
Dus wijckt (nae mijn woordt)
Van my, van my, van my:
Want ick begeer niet u bedrieghery.
Iong-man.
Clear Aenschijn Excelendt,
Aensiet mijn swaer Tormendt!
Thoont my eens u Min:
Ick, die vant begin
V was, ende bin
Ghetrou, ghetrou, ghetrou,
En begeer oock voor u geen ander Vrou.
Iong-vrou.
Prince.
Prince u woorden soet,
Door-snijden mijn ghemoet,
Soo dat nu mijn hert
(Soo ghy hebt begeert)
Tot u hem nu keert
Gheheel, gheheel, gheheel:
Niemant dan ghy, sal aen my hebben deel.
|
|