t'Vermaeck der jeught

[p. 23]

Liedt.

Op de wijse: In een groot ongeluck, ben ick gheboren,

ICk groet u minlick// mijn lieffste schoone,
Ghy die de croone// spant over al.
Met hert en sin ick// noch sal betoone
Mijn jonst ydone// d’eenich zijn sal.

Ghesontheyt hoop ick// u Godt sal gheven,

En mee voor’t sneeven// behoeden wel.
Mijn droefheyt coop ick// voor vreugt verheven,
t’Welck my mijn leven// vercorten sel.

Och lief u graeci// boven conserven,

Laet ick verwerven// t’is in u macht.
In cleyne spaci// soo soud’ick derven
t’Druck dat door kerven// mijn hert ontsacht.

Cost ick my rede// vertransvormeeren,

Ghelijck wel eeren// Iovis heeft daen,
Of cost ick mede// t’net laboreeren,
k’Sou u met eeren// mijn lief wel faen.

Maer neen wat batet// oft ick wensch vele,

Ick ben int spele// seer diep gheraeckt:
Ons lief verlatet// my niet ghehele,
Maer doch ten dele// my vrolick maeckt.

Want ghy Princesse// en anders ghene,

Ghy zijt alleene// mijn lief op-recht.
Och mijn Matresse// blieft niet as een steene:
Maer toch uyt weene// helpt my, u knecht.

Mint, ghy wint.