t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens– AuteursrechtvrijOp de wijse: Alemande Spiers, Of, Elàes Amour, etc.
OVden couden clapper// tant,
Ghy meugt u versoeck wel staken,
Het moet zijn een dapper// quant,
| |
[pagina 16]
| |
Die my sal conen vermaken:
Troud’ ick u ick soud’ mijn jeught
Heel verslijten, sonder vreught.
Seght my toch, wat vreughdich// min
Dat ick can van u ghenieten?
Ick, die noch heel jeughdich// bin,
V sal t’leven haest verdrieten:
Hout vry af, O Oude vaer,
Wy zijn t’onghelijcken paer.
Al bent ghy seer machtich// rijck,
Ick en sal u toch niet minnen,
t’Goet is maer verachtich// slijck,
Sy zijn wel berooft van sinnen,
Die hier t’oude coude bloet
Trouwen gaen alleen om t’goet.
Doch ick zoud’ u laken// niet
Om t’goet, waert ghy jonck van leden,
Maer nu wil ick staken// siet
t’Hijlck: dus stelt u vry te vreden,
Want ick toch met hert en sin,
t’Ionghe boven t’oud’ bemin.
Licht ick over-legghen// can,
(t’Welck niet al zou zijn gheloghen)
Dat elck een zou segghen// dan,
Die Maeyt is door’t goet bedroghen:
Dus wijckt van my, oude grijs,
Troud’ ick u, ick waer niet wijs.
Maeghdelijck, Princessen// fier,
Die zijt inde fleur van’t leven,
Onthout dese lessen// hier,
Wilt voor t’ oud’ het jong’ aencleven,
Trouwt ghy d’ oud’ uyt giericheyt:
Ghy trouwt man, en droefheyt beyd’.
Verkiest het Beste.
Ist dat ghy trout// een grijsart out,
Om t’goet, oft goede daghen,
Ghy sult te laet// u sotte daet,
En onghenucht beclaghen.
|
|