t'Vermaeck der jeught

Crvys-vers.

Ghelijck als t’weelich Peert, door lust niet stil can wesen,
Soo wiert oock mijn ghemoet, door lust beweecht gestaegh:
Maer laes! t’is nu ghedaen, mijn hoop verkeert in vresen,
Waer door de lust vergaet, en d’onlust maeckt my traegh.