t'Vermaeck der jeught

[p. 8]

Tot Lof van B. I. Wellens, over t' uytgheven, van T’Vermaeck Der Ievght.

Sonnet.

COmt Hebes spruyten nu, en vlecht een Lauvver hoet,

Om te Croonen met eer, een die u doet herleven,

Door dese Druyve versch, die u nu vvort ghegheven,

Van hem die Bou ^t de vviin rancke vol vruchten soet,

Die vvel rijcklijck bedoudt is uyt Pegasi vloet,

En door der Musen gaef, seer heerlijck is ghedreven:

Dies sal door Fama claer, zijn naem altoos verheven

Int opperst van haer Sael blieven, tot zijn behoet.

t’Scheen dat dit landt niet goet, heel coudt bleef, van veel vriesen,

Maer nu om bouvven siet, machmen gheen beter kiesen,

Dies sal d’ Atheensche maeght, vvel helpen saeyen meer

Verscheyden vruechten lief, om t’eten heel bequame,

En bloemkens schoon van cleur: van reuck elck aenghename,

Die’k hoop, dat Atropos niet en sal maeyen neer.

P.F.H. Pictor.