Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zwindel]

ZWINDEL, z.n., m., des zwindels, of van den zwindel; het meerv. is niet in gebruik. Die zwakheid van het hoofd, waarbij alles met ons schijnt om te draaijen. In dezen zin is het reeds buiten gebruik; bij Kil. swindel, swijmelinghe. Figuurlijk wordt het somwijlen voor eene onbezonnen handeling gebezigd, wanneer men, zonder grond, gewaagde ontwerpen ter

[p. 459]

verkrijging van winst smeedt. De zwindel in den handel, welke den marchand avanturier uitmaakt. Van hier zwindelen. Zamenstell.: zwindelgeest: dat een zwindelgeest velen heeft verdraaijt. H. de Gr. - zwindelhandel, enz.

Zwindel, hoogd. schwindel, zweed. svindel, ijsl. sundla. Van zwinden.