Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zabberen]

ZABBEREN, onz. w., gelijkvl. Ik zabberde, heb gezabberd. Bij Halma kwijlen. Bij Kil. ook kladden, onhandig schilderen en stamelen. Van hier gezabber, zabberaar, zabbering. Zamenstell.: zabberdoek, enz.