Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wouw]

WOUW, z.n., vr., der, of van de wouw; zonder meerv. Een plantgewas, waarvan men zich bedient, om geel te verwen: de nutte wouw groeit in het wild. Hoogd. wau, waude, wied, kan verwant schijnen aan weed, enz.