Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Windbier]

WINDBIER, z.n., o., des windbiers, of van het windbier; zonder meerv. Eene zamentrekking van wind-mout-bier. Bier van winddroog, of in den wind gedroogd, mout: men brouwt windbier van windmout.