[Welvaart]
WELVAART, z.n., vr., der, of van de welvaart; zonder meerv. Van wel en vaart, van varen. De daad van wel te varen. Heil, geluk, voorspoed: 's volks heil en welvaart. Gestemd op welvaarts dankbren toon. P. Moens. Dat sij behartigen de welvaert van het land. Westerb. Gij zoud bezorgen 't nut, de welvaert en 't cieraed van uwen eigen staet. de Deck. Tegens de gemeene welvaart aan. Hooft.
Auteursrechtvrij