[Welgat]
WELGAT, z.n., o., des welgats, of van het welgat; meerv. welgaten. Van wel, z.n., en gat. Een gat, waar door water welt: er schijnt hier een welgat te wezen. Een gat, dat, door eene wel, in het ijs opengehouden wordt: het ijs is er overal vol van welgaten.