Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegbruijen]

WEGBRUIJEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik bruide weg, heb en ben weggebruid. Van weg en bruijen. Bedr., weggooijen, wegsmijten: waarom hebt gij het weggebruid? Onz., henengaan: hij bruide weg.