Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegblazen]

WEGBLAZEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik blies weg, heb weggeblazen. Van weg en blazen. Door blazen ver-

[p. 93]

wijderen: maer ghij soudt het konnen wechblasen. Bijbelv.