Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weduwgift]

WEDUWGIFT, z.n., vr., der, of van de weduwgift; meerv. weduwgiften. Van weduw en gift. Geld, of goed, dat men voor eene vrouw vaststelt, ingevalle zij weduwe wordt: het gene de Franschen douai-

[p. 75]

re noemen, heet bij ons weduwgift, of weduwschat, en in het hoogd. witwengehalt.