[Wedernooden]
WEDERNOODEN, wedernoodigen, bedr. w., gelijkvl. Ik noodde weder, heb wedergenood. Van weder en nooden. Wederkeerig nooden: op dat ook deselve u niet t'eeniger tijt weder en nooden, ende u vergeldinge en geschiede. Bijbelv. Van hier wedernooding.
Auteursrechtvrij