Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wederhelft]

WEDERHELFT, z.n., vr., der, of van de weder-

[p. 64]

helft; meerv. wederhelften. Van weder en helft. Eene vleijende benaming van eene echtgenoote: hij verloor zijne dierbare wederhelft.