Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Warmte]

WARMTE, z.n., vr., der, of van de warmte; zonder meerv. De gesteldheid van iets, dat warm is, in de verschillende beteekenissen van dit woord: de warmte van het land. Iemands natuurlijke warmte. Sij deckten hem met kleederen, doch hij en kreech geene

[p. 38]

warmte. Bijbelv. De winter gansch berooft van warmte. Vond. Dat sint Jan ons de gewoonlijke warmte zoude leveren. Hooft. De warmte van dat kleed. Met al de warmte van zijne verbeeldingskracht.

Warmte, vries. waarmte, Kil. waermte, neders. wärmde, Notk. uuermi, opperd. wierm, Kero uualm, hoogd. wärme, komt van warm.