[Wanhebbelijk]
WANHEBBELIJK, bijv. n. en bijw., wanhebbelijker, wanhebbelijkst. Van wan en hebbelijk. Ongeschikt, slordig. Een wanhebbelijk kleed. Zij ziet er zeer wanhebbelijk uit. Het mensch kan goed van gedrag zijn, maar hij is zeer wanhebbelijk. Van hier wanhebbelijkheid.
Auteursrechtvrij