Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vruchtbeginsel]

VRUCHTBEGINSEL, z.n., o., des vruchtbeginsels, of van het vruchtbeginsel; meerv. vruchtbeginselen. Van vrucht en beginsel. Het eerste kiempje van de vrucht: bij de opening van het lijk vond men in de baarmoeder een vruchtbeginsel.