Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vrijborst]

VRIJBORST, z.n., m.: van den vrijborst; meerv. vrijborsten. Van vrij en borst, hoogd. pursche. Is bij Kil. even veel, als adelborst, omdat

[p. 504]

er buiten den adel en de Geestelijkheid oulings geene vrije lieden waren, en vrij en adellijk, dus in den krijgsdienst, waar de Geestelijkheid geene plaats vond, een en hetzelfde was.