Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voren]

VOREN, voorn, z. n, m., des vorens, of van den voren; meerv. vorens. Verkleinw. vorentje. Een riviervisch van het geslacht der karpers: een gebakken vorentje. Zamenstell.: maasvoren, rietvoren, ruisvoren, windvoren, enz.