Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voerder]

VOERDER, z.n., m., des voerders, of van den voer-

[p. 394]

der; meerv. voerders. Van voeren. Al wie iets voert: de eerste voerder van dat schip. Zamenstel.: heervoerder, krijgvoerder, redevoerder, schuitevoerder, vlagvoerder, woordvoerder, zandvoerder, enz.