Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vodde]

VODDE, z.n., vr., der, of van de vodde; meerv. vodden. Verkleinw. voddetje. Een nuttelooze lap, eene leur, of lomp: zij is met lappen en vodden behangen. Vodden ende sletsen. Kil., bij wien dit woord voorts aan wisch, wischdoek, beantwoordt, en eene sloerie, of hoer, en ander ondeugend vrouwmensch aanduidt; zoo als men nog steeds zegt: het is eene olijke vodde! Van hier bij Kil., vodachtigh, vodden, vodder, vodderij, voddig. Zamenstell.: voddekraam,

[p. 388]

voddemarkt, voddemoer, voddekooper, vodderaper, voddevaar, voddewerk, enz.