Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Visscher]

VISSCHER, z.n., m., des visschers, of van den visscher; meerv. visscheren en visschers. Verkleinw. visschertje. Al wie zijn werk van visschen maakt, zich daarmede geneert: want sij waren visschers. Bijbelv. De visscher bezig met zijn bevende angelroede. Vond. En meest behaeghden hem de visschertjes en vrouwen. Westerb. Visschers der menschen zijn, in den Statenbijbel, die er hun werk van maken, om men-

[p. 355]

schen als te vangen. Elk visschertje vischt op zijn getij, men neemt de gelegenheid waar. Wegens eene vrouw gebruikt men vischster. Van hier visscherij. Zamenstell.: visschersbedrijf, visschershandwerk, visschersleven, visschersnet, visscherspink, enz. Haringvisscher, kabeljaauwvisscher, paarlvisscher, palingvisscher, scholvisscher, enz.

Visscher, hoogd. fischer, eng. fisher, angels. fiscere, vries., deen. fisker, Tatian. fiscar, Ottfrid. fisgar, komt van visschen.