Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vierschotig]

VIERSCHOTIG, bijv. n., vierschotiger, vierschotigst. Kil. ook vierscheutig, en vierschroodig, hoogd. vierschrötig, vierschützig, en vierschossen. Even, als vierkant, grof, sterk: een vierschotig man. Halma.