Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vestaalsch]

VESTAALSCH, bijv. n., zonder trappen vanvergrooting. Van Vesta, eene Romeinsche Godin; niet gebruikelijk dan in: Vestaalsche maagd, Vestaalsche non,

[p. 325]

Vestaalsch vuur. Bij Halma heet eene Vestaalsche maagd ook Vestaal.