Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verzwieren]

VERZWIEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik verzwierde, heb verzwierd. Van het onscheidb. voorz. ver en zwieren. Al zwierende doorbrengen: hij heeft geld en gezondheid verzwierd. Gij verzwiert dag bij dag.