[Verzinnelijken]
VERZINNELIJKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verzinnelijkte, heb verzinnelijkt. Van het onscheidb. voorz. ver en zinnelijken. Zinnelijk maken, onder een zinnelijk beeld voorstellen: in Minerva werd Gods wijsheid verzinnelijkt. Van hier verzinnelijking.
Auteursrechtvrij