[Verstorten]
VERSTORTEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verstortte, heb verstort. Van het onscheidb. voorz. ver en storten. Al stortende verplaatsen, overstorten: verstort het in dat vat! Stortende verloren doen gaan: gij zult al uwen wijn verstorten. Van hier verstorting.
Auteursrechtvrij