Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Verschalen] VERSCHALEN, onz. w., gelijkvl. Ik verschaalde, ben verschaald. Van het onscheidb. voorz. ver en
[pagina 228]
het ongebruikelijke schalen. Geur en kracht verliezen: op dat de wijn niet verschale. Verschaald bier, enz. Van hier verschaling, en van het deelw. verschaald, verschaaldheid. Zamenstell.: onverschaald, enz.