Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vermoedelijk]

VERMOEDELIJK, bijv. n. en bijw., vermoedelijker, vermoedelijkst. Van vermoeden. Zie lijk. Door vermoedens aangeduid: de vermoedelijke schrijver. Als bijw., naar vermoeden, waarschijnlijk: vermoedelijk is hij de schrijver.