Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 198]

[Vermallen]

VERMALLEN, bedr. w., gelijkvl. Ik vermalde, heb vermald. Van het onscheidb. voorz. ver en mallen. Tot malligheden aanwenden: zijnen tijd vermallen. Gestaag vermalt zij haar geld. Zal ik er dit luttel papier aan vermallen. Hooft.