Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vermageren]

VERMAGEREN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik vermagerde, heb, of ben, vermagerd. Van het onscheidb. voorz. ver en mageren. Bedr., magerder maken: dat voedsel zal het beest vermageren. Onz., magerder wor-

[p. 197]

den: zij vermagert oogenschijnlijk. Van hier vermagering.