Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verloting]

VERLOTING, z.n., vr., der, of van de verloting; meerv. verlotingen. Van verloten. De daad van verloten: bij de verloting dier goederen. Zamenstell.: verlotingsdag, verlotingsplaats, verlotingsuur, enz. Boekverloting, porseleinverloting, enz.