Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verlezen]

VERLEZEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik verlas, heb verlezen. Van het onscheidb. voorz. ver en lezen. Uitlezen: erwten verlezen. Verlezen goed, dat uitgezocht en gezuiverd is. Salade verlezen.